زیتون

ز زلف پرشکن بتخانه چین است پنداریز خال مشکبو آهوی مشکین است پنداریچنان شد از شراب لعل رنگین چشم مخمورشکه هر مژگان شوخش تیغ خونین است پنداریرسا افتاده است از بس کمند زلف مشکینشهمیشه پشت پای او نگارین است پندارینگه دارد خدا از چشم بد، رعناییی داردکه بر روی زمین در خانه زین است پنداریازان رخسار عالمسوز در دل آتشی دارمکه هر مو بر سر من شمع بالین است پندارینپردازد به خار پای خود از بی دماغی هاز شبنم چشم گل در راه گلچین است پنداریشکوهی در نظر جا کرده از حسن گرانسنگشکه با شوخی سراپا کوه تمکین است پنداریبهاران رفت و بلبل مهر از لب برنمی داردگل این بوستان گوش سخن چین است پنداریز بس نازک شده است از گریه صائب پرده چشممنگه در دیده من خواب سنگین است پنداری✏ «صائب تبریزی» زیتون...